بُعد چهارم

یکی از ترس‌های خزنده‌ی ذهنم، اتلاف زندگی‌ست؛ اینکه هفته‌ها و ماه‌های بی‌شماری از عمرم را در سردرگمی و نادانستگی صرف کنم و عاقبت وقتی چشمه‌ی حیاتم را دریابم و طریقتم روشن شود بر من، ساعت شنی را بچرخانند و هراس شمارش معکوس از پای درم آورد. انصاف نیست...